پرینت سه بعدی یا 3D Print بی شک یکی از بحث برانگیزترین و جالب ترین موضوعات در حوزه دنیای فناوری بوده که در چند سال اخیر مورد استقبال صنایع زیادی واقع شده و با سرعت بالایی در حال گسترش است. آمادهسازی نمونههای اولیه با استفاده از پرینت سه بعدی باعث میشود تا متخصصین در بازهی زمانی کوتاهتری به مشکلات موجود در طراحی محصول خود پی برده و درصدد رفع مشکلات موجود باشند و همین موضوع باعث صرفهجویی زمان در طراحی و تولید یک محصول میشود. از این رو پرینت سه بعدی به سرعت جای خود را درصنایع مختلف همچون خودروسازی و هوا فضا، آزمایشگاههای تحقیقاتی، بیمارستانها و غیره پیدا کرده است، اما این دنیای بی انتها چگونه خلق می شود؟
درچاپ سه بعدی (3D printing) ، از یک فایل دیجیتالی جهت ساخت سه بعدی اجسام جامد با استفاده از روندهای افزودنی استفاده می شود. در این روند افزودنی که به روش Additive مرسوم بوده از قرار دادن و پرینت پی در پی لایه هایی از مواد برای خلق طرح مورد نظر استفاده میکنند. قرار دادن لایه ها تا زمانی که کل شیء ایجاد شود ادامه می یابد. هر کدام از این لایه ها درواقع یک مقطع نازک افقی از جسم نهایی هستند. با ایجاد اشیا بصورت لایه لایه و افزایشی، پرینترهای سه بعدی قادرند تا اشیایی توخالی یا اشیایی را که ساختار داخلی پیچیدهای دارند، تولید کنند که برای مثال میتوان به تولید یک مکعب همگن از مواد سخت اشاره نمود.
همانطور که اشاره شد کاربرد پرینت سه بعدی بسیار گسترده و از جمله در میان صنایع سنگین است. کمپانیهایی نظیر ایرباس جهت تولید قطعات سبک وزن مورد استفاده در هواپیماها، از پرینت سه بعدی استفاده نموده که بسیار کم هزینه تر بوده و یا تولید قطعات مورد استفاده در فضاپیما و همچنین تولید تمام قطعات مورد نیاز در ساخت یک سفینه از اهداف در پیش روی ناسا می باشد. همچنین تولید انواع پروتزها با استفاده از پرینت سه بعدی و طراحی شبکههای عصبی بی شک قدمی بزرگ به سوی انقلابی عظیم، در حوزهی پزشکی و تاریخ علوم بشری خواهد بود.